logo

Blog

Tien tips voor gewenst gedrag

maandag 28 februari 2011 11:12

Met regelmaat wordt mij de vraag gesteld of ik niet in het kort aan kan geven hoe je het beste kan handelen als je wilt dat je kind doet wat je hem vraagt te doen. Ik heb de volgende tips opgesteld. Het is niet spectaculair, je komt wel meer dat soort tips tegen, maar toch… print es uit en hangt die print aan de ijskast.

Straffen en belonen

maandag 10 januari 2011 17:47

Ja, ik had u nog een vervolg beloofd op ´luisteren´ . Dat vervolg zou gaan over sanctioneren. Straffen, daar worstelen we tegenwoordig mee. Vroeger mochten meesters aan oren draaien, met een liniaal op stoute handen slaan en gingen kinderen thuis over de knie. Daar zien we kennelijk geen heil meer in. Komt dat omdat we als volwassenen terugkijkend op zo’n ouderwetse opvoeding niet erg het nut van die aanpak hebben ervaren?

En dan is je kind hoogbegaafd

woensdag 08 december 2010 17:20

Wat is dat toch voor rare term hoogbegaafd. Er klinkt iets in door van hoge verwachtingen en verzekerde toekomst. Toekomst van wat? Vooral als de term valt in gesprekken met ouders van jonge kinderen, reageren ouders een beetje besmuikt: nou ja, nou ja, we denken niet direct dat we een professor in huis hebben maar. . We willen natuurlijk ons kind niet pushen, niks bijzonders gewoon blijven. IQ test doen, ach we willen geen stempeltje. Ik snap dat allemaal best. Maar toch..

Kinderen die luisteren: hoe doe je dat?

dinsdag 23 november 2010 21:42

Als ouders de eerste keer bij mij komen in de praktijk of op het spreekuur en ik vraag hen wat ik voor hen kan doen, is vaak de eerste verzuchting: “dat ze leren luisteren” En ‘ze’ dat zijn dan hun kinderen uiteraard. Bij doorvragen merk je dat ouders middelen in handen hopen te krijgen zodat als ze tegen hun kinderen zeggen “hou es op” , hun kinderen stoppen met hun ongewenste gedrag.
Dat als je zegt dat het bedtijd is ze gewoon  naar boven gaan. En vult u zelf maar verder in.

BANG : denken, durven, doen !

maandag 01 november 2010 12:24

Jarno, een jongen van 7 jaar werd bij mij door de huisarts in de praktijk aangemeld omdat hij bang was voor grote jongens (pubers). Hij was niet een beetje bang, hij was heel erg bang. Hij durfde niet meer alleen of met vriendjes op een speelpleintje in de buurt te gaan spelen. Nu moest er steeds één van zijn ouders mee terwijl hij eerder zonder probleem alleen ging. Er was wel iets voorgevallen op dat pleintje met grote jongens, zo veel hadden ouders wel van hem mee gekregen. Maar er wat er precies gebeurt hadden ze niet uit Jarno kunnen krijgen.

Maken kinderen ouders gelukkig?

woensdag 22 september 2010 20:55

“Maken kinderen ouders gelukkig?”: naar het antwoord op die vraag is onderzoek gedaan. Het antwoord op die vraag bleek trouwens NEE te zijn. Ik heb altijd begrepen dat een goed onderzoek begint met een goede vraagstelling. Dat dat al het halve werk is en dat het bedenken van een goede vraag een onderzoeker siert.

<< Start < Vorige 1 2 Volgende > Einde >>
Pagina 2 van 2